تأثیر کارآمدی نقش پلیس و مدل روابط آن با دادسرا بر افزایش سرمایة اجتماعی نهاد قضایی کشور

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دانشکدة حقوق، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران

2 دکتری، دانشکدة حقوق و معارف اسلامی، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران

چکیده

فقدان یا کمبودِ سرمایة اجتماعی در ارتباط با نهاد قضایی به معنای بی‌اعتمادی شهروندان به عدالت‌گستری آن دستگاه و در نتیجه عدم مشارکت عمومی با مسئولان و مأموران این نهاد است. افزایش جرایم و تکرار آن‌ها و نقض قوانین نشان‌دهندة کاهش سرمایة اجتماعی نهاد قضایی میان جامعه است. پژوهشگران در پژوهش حاضر درصدد آن بودند که با تحلیل منطقی اسناد و مدارک مرتبط و بر مبنای پژوهش‌های پیشین به بررسی ابعاد مدل کارآمد روابط پلیس و دادسرا از منظر افزایش سرمایة اجتماعی بپردازند و در تحلیل‌های خود به این نتیجه رسیدند که احیای پلیس قضایی به افزایش سرمایة اجتماعی کمک می‌کند. در این نوشتار پیشنهاد می‌شود در فرایند احیای پلیس قضایی به بهبود روابط سازمانی نیروی انتظامی با سازمان دادسرا در قالب ارتباط شبکه‌ای توجه شود. همچنین توصیه می‌شود در سازمان دادسرا و ارتباطی که با پلیس قضایی زیرمجموعة خود دارد سازمان دادسرا با به‌کارگیری ظرفیت‌های مدل ارتباط شبکه‌ای به انعطاف‌بخشی بیشتر در مدل سلسله‌مراتبی بپردازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


  1. آقاجانی، حسن‌علی (1388). هماهنگی: درون‌سازمانی و بین‌سازمانی، بابلسر، انتشارات دانشگاه مازندران.
  2. افراسیابی، علی (1395)، «بازتوزیع اختیارات نهادهای کشف و تحقیق جرم در نظام حقوقی ایران»، پژوهش‌های دانش انتظامی، س18، ش73، صص 103-133.
  3. خواجه‌نائینی، علی (1393). «درآمدی بر مفهوم حکمرانی شبکه‌ای؛ مطلوبیت‌ها و چالش‌ها»، رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، د 6، ش 1، صص 129 ـ 155.
  4. درخواست احیای پلیس قضایی (06/09/1398)، روزنامة سازندگی، ش 531، کد خبر: 6503.
  5. رضاییان، علی (1385). مبانی مدیریت رفتار سازمانی، تهران، سمت.
  6. شیدائیان، زینب (1398). «مقایسة مدل‌های روابط پلیس و دادسرا و ارائة الگوی مطلوب برای جمهوری اسلامی ایران»، رسالة دکتری، دانشگاه امام صادق(ع).
  7. نظیفی، عباس؛ غلام‌رضا جمشیدی‌ها، حسین عزیزآبادی فراهانی (1397). «بررسی راه‌کارهای توانمندسازی ضابطین در رعایت حقوق متهمین با رویکرد جرم‌شناختی»، انتظام اجتماعی، س 10، ش 1، صص 173 ـ 194.
  8. هرسی، پاول؛ کنت ایچ بلانچارد (1371). «استفاده از منابع انسانی»، مترجم: قاسم کبیری، مدیریت رفتار سازمانی، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.

References

  1. Aghajani, H.A. (2009). Coordination: Inter-organizational and inter-organizational, Babolsar, Mazandaran University Press.
  2. Hersey, P. & Blanchard, K. (1992). Managing Organizational Behavior in the Use of Human Resources, Translated by Qassem Kabiri, Tehran, Academic Jihad Publications.
  3. https://www.isna.ir
  4. https://www.tabnak.ir/fa/news/922153
  5. Khawaje-Naeeni, A. (2014). “An Introduction to the Concept of Network Governance; Desires and Challenges”, International and Political Approaches, Vol. 6, No. 1, pp. 129-155.
  6. Meuleman, L. (2008). Public Management and the Metagovernance of Hierarchies, Networks and Markets the Feasibility of Designing and Managing Governance Style Combinations, Physica-Verlag a Springer Company.
  7. Nazifi, A., Jamshidi, Gh.R., & Azizabadi Farahani, H. (1397). “Investigating Empowerment Strategies for Observing the Rights of Criminals with Criminological Approach”, Social Security Quarterly, Vol. 10, No. 1, pp. 173-194.
  8. Rezaeian, A. (2006). Foundations of Organizational Behavior Management, Tehran, Samt.
  9. Shidaeian, Z. (1398). “Comparison of Police-Prosecution Office Relationship Models and Presentation of a Desirable Model for the Islamic Republic of Iran”, Imam Sadeq University.

10. Wilkinson, IF. & Young, LC (1994). “Business dancing: the nature and role of interfirm relations in business strategy”, Asia–Aust Mark J, 2(1), pp. 67–79.