Measuring and Comparing of Social Capital in Provinces of the Country

Document Type : Research/Original/Regular

Authors

1 Ph.D. Student, Lorestan University, Khoram Abad, Iran

2 Assistant Professor, Lorestan University, Khoram Abad, Iran

3 Professor, Boo-Ali Sina University, Hamedan, Iran

Abstract

Social capital is the economic impact of the cultural components of an asocial system. Therefore, it is related with the economic, physical and human capital, and this relationship doubles its importance. Social capital is a suitable platform for increasing productivity of other capitals and a way to success. Along with the development of this concept about capital, its measurement and assays are also widely considered. Considering the lack of statistics the social capital, in this study, the measurement of social capital in the provinces of the country has been considered during the period of 2006-2013. According to the Putnam and Coleman's approach to measuring this indicator, three levels of partnership, trust and integrity are considered. In order to combine the indicators used in this study, factor analysis method was used and different provinces were ranked according to the level of social capital based on the results of factor analysis. The results showed that Zanjan province has highest level of social capital and the Tehran and Ilam provinces have the lowest level of social capital in the period under study. In the nation scale, can be seen a fairly steady trend in the country's social capital. Considering the role of this type of capital in utilizing the capacity of other existing capital in the country, it is suggested that appropriate planning and policy making be made to increase the level of social capital of the country as a perfect goal.

Keywords

Main Subjects

References

  1.  ازکیا، مصطفی، و غفاری، غلامرضا (1386). توسعة روستایی با تأکید بر جامعة روستایی ایران. چاپ دوم، تهران: نشر نی.
  2.  اکبری، امین (1383). نقش سرمایة اجتماعی در مشارکت: بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر مشارکت سیاسی، اجتماعی (مطالعة موردی روستای فارسنج از توابع سقّز). پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
  3. باستانی، علیرضا، و رزمی، محمدجواد (1394). رتبه‌بندی غیرمستقیم استان‌های ایران بر حسب سرمایة اجتماعی. فصل‌نامة رفاه اجتماعی، دورة 14، شمارة 15، صفحات 77-45.
  4.  پاتنام، رابرت (1384). سرمایةاجتماعی،اعتماد،دموکراسیوتوسعه.گردآورنده کیان تاجبخش، ترجمة افشین خاکباز و حسن پویان،تهران: انتشارات شیرازه.
  5.  سعادت، رحمان (1385). تخمین سطح و توزیع سرمایة اجتماعی استان‌ها. فصل‌نامة رفاه اجتماعی، دورة 6، شمارة 23، صفحات 195-173.
  6.  فوکویاما، فرانسیس (1379). پایان ‌نظم و حفظ آن. ترجمة غلام‌عباس توسلی، چاپ اول، تهران: انتشارات جامعة ایرانیان.
  7. فیروزآبادی، امین (1384). بررسی سرمایة اجتماعی و عوامل مؤثر بر شکل‌گیری آن در شهر تهران. پایان‌نامة دکتری، دانشکدة علوم اجتماعی تهران.
  8. فیلد، جان (1384). مقدمه‌ای بر سرمایة اجتماعی. ترجمة جلال متقی، تهران: مؤسسة عالی پژوهش تأمین اجتماعی.
  9. صادقی شاهدانی، مهدی، و مقصودی، حمیدرضا (1390). سنجش سرمایة اجتماعی استان‌های کشور با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، دانشسیاسی، سال 6، شمارة 2، صفحات 176-139.
  10. علمی، زهرا، شارع پور، محمود، و حسینی، امیرحسین (1384). سرمایة اجتماعی و چگونگی تأثیر آن بر اقتصاد. مجلةتحقیقاتاقتصادی، شمارة 71، صفحات 296-239.
  11. مهرگان، نادر، دلیری، حسین، و شهانواز، سارا (1391). برآورد روند سرمایة اجتماعی در استان‌های ایران. فصل‌نامة پژوهش‌ها و سیاست‌های اقتصادی، دورة 20، شمارة 64، صفحات 24-5.
  12. موسوی، میرطاهر (1385). مشکلات اجتماعی، یکی از مؤلفه‌های سرمایة اجتماعی. فصل‌نامة علمی و پژوهشی رفاه اجتماعی، دورة 6، شمارة 23، صفحات 92-67.

13. Andrews, R. (2016). Organizational size and social capital in the public sector does decentralization matter?. Review of Public Personnel Administration, 15, 18-47.

14. Baker, W. E. (1990). Market networks and corporate behavior, Am. J., Social, 96, 589-625.

15. Bartolini, S., & Sarracino, F. (2015). The dark side of Chinese growth: Declining social capital and well-being in times of economic boom. World Development, 74, 333-351.

  1. Cerny, B. A., & Kaiser, H. F. (1977). A study of a measure of sampling adequacy for factor-analytic correlation matrices. Multivar Behav Research, 12(1), 43-47.
  2. De Vaus, D. A. (1995). Surveys in social research. 4th ed., London: Rutledge.

18. Dodd, D., Melissa, B., & Hazletonc, V. (2015). A social capital approach: An examination of punams civic engagement and public relations roles. Public Relation Review, 41, 472-479.

19. Flora, B. C. (1999). Building social capital, north central regional center for rural development, Iowa state university. Available at http://www.ncrcrd.iastate.edu

20. Kawachi, I., Kennedy, B. P., Lochner, K., & Prothrow-Stith, D. (1997). Social capital, income inequality, and mortality. American Journal of Public Health, 87, 1491-1498.

21. Sabatini, F. (2007). The role of social capital in economic development. Available at: www.socialcapitalgateway.org/

22. Sangnier, M. (2011). The co-evolution of social capital and financial development, Economics Bulletin, 14, 1-23.

23. Stone, W. (2001). Measuring social capital. Towards a theoretically informed measurement framework for researching social capital in family and community life. Research Paper, No. 24, Australian Institute of Family Studies, Melbourne

24. Vilhelmsdóttir, S. (2012). Three dimensions of social capital and government performance. Economics Bulletin, 27, 19-44.

25. Wim, G., Van den Brink, H., & Van Parrag, B. M. S. (2007). The compensating income variation of social capital. IZA Discussion Paper, No. 2529; CESifo Working Paper Series, No.1889, 1-17.

26. Yeon Ahn, S., & Hyung Kim, S. (2017). What makes firms innovative? The role of social capital in corporate innovation. Sustainability, 9, 1-13.

Social Capital Management
Volume 5, Issue 1
April 2018
Pages 43-66

Files

Share

How to cite

Statistics