Participation of NGO`s in the Criminal Proceeding as a Social Capital

Document Type : Research/Original/Regular

Authors

1 Assistant Professor, Faculty of Law, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran

2 MSc. Student, Faculty of Law, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran

Abstract

NGO`s are considered as social capitals for all governments. Today, one of the indicators of the development of each country depends on the degree of involvement and the participation of these organizations in the administration of the country. In recent years, NGO`s in our country are physically present. Therefore, in order to reach a cooperative criminal policy, Article 66 of the Code of Criminal Procedure, approved in 1392, enacted to use NGO`s whose constitutions have supportive features to intervene exclusively in the criminal process. Although these organisations are not the main victims, they, under the circumstances, play a role in the criminal procedure. The main goal of the research is on one hand to study the role of the NGO`s in the criminal process, and on the other hand, to survey strategies for the development and strengthening of social capital of these organizations in the criminal process. In the case of improvement and attention to these cases, the status of these organizations will be improved during criminal proceedings.

Keywords

Main Subjects

References

  1. اقبالی، مسعود و وفاعلی کمالیان (1390). «نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در توسعة پایدار»، مهندس کشاورز، ش 52، صص 3 ـ 27.
  2. امیری، آبتین (1388). «بررسی تأثیر سازمان­های غیردولتی بر توسعه اجتماعی در استان هرمزگان». گلپنگ، ش 15-16، صص 46-60.
  3. پیران، پرویز (1392). مبانی مفهومی و نظری سرمایة اجتماعی، تهران، علم.
  4. رابرت، پاتنام (1376). دموکراسی نشست‌های مدنی، تهران، مرکز آموزش مدیریت دولتی.
  5. رایجیان اصلی، مهرداد (1390). بزه‌دیده‌شناسی حمایتی، تهران، دادگستر.
  6. رمضانی قوام آبادی, محمد حسین. (1396). «حضور سازمان‌های مردم‌نهاد در فرآیند کیفری در پرتو قانون آیین دادرسی کیفری». مجله حقوقی دادگستری, 81(99), 139-167.
  7. زارعی‌متین، حسن و بهزاد محمدیان، سعید مدرسی (1395). مدیریت سرمایة اجتماعی، تهران، مؤسسة کتاب مهربان نشر.
  8. زینالی، حمزه (1382). «نوآوری‌های قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و چالش‌های فراروی آن»، رفاه اجتماعی، ش 7، صص 59-92.
  9. ستوده، هدایت‌الله (1381). آسیب‌شناسی اجتماعی، تهران، آوانور.

10. سعیدی، محمدرضا (1382). درآمدی بر مشارکت مردمی سازمان‌های غیردولتی، تهران، سمت.

11. طهماسبی، جواد (1394). آیین دادرسی کیفری، جلد اول، تهران: بنیاد حقوقی میزان.

12. فوکویاما، فرانسیس (1379). پایان نظم، ترجمة غلام‌عباس توسلی، تهران، نشر جامع ایرانیان.

13. فیلد، جان (1392). سرمایه اجتماعی. ترجمه غلامرضا غفاری و حسین رمضانی. تهران: نشر کویر.

14. کلمن، جمیز (1377). بنیادهای نظریة احتمالی، ترجمة منوچهر صبوری، تهران، نی.

15. گلشن‌پژوه، محمدرضا (1385). راهنمای سازمان‌های غیردولتی، تهران، مؤسسة فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.

16. لپز، ژرار و ژینیا فیلیزولا (1379). بزه‌دیده و بزه‌دیده‌شناسی، ترجمة روح‌الله کرد علیوند و احمد محمدی، تهران، مجد.

17. ناطق پور, محمد جواد, فیروز آبادی, سید احمد. (1384). «سرمایه اجتماعی و عوامل موثر بر شکل گیری آن در شهر تهران». مجله جامعه شناسی ایران, 6(4), 59-91.

18. نجفی ابرندآبادی، علی‌حسین (1372). «نقش مطالعات و یافته‌های جرم‌شناسی در تحولات حقوق کیفری و سیاست جنایی»، تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی، ش 13 و 14.

19. Cario, R. (2005). L evolution de l aide aux victims en France. Petites Affiches.

20. Lopez, G. (2010). La victimologie. Dalloz, Paris.

21. Ryfman, P. (2009). Les ONG, la Decouverte, Paris.

 

Social Capital Management
Volume 6, Issue 1
April 2019
Pages 41-58

Files

Share

How to cite

Statistics