Social Capital in Virtuous Organization: Diagnosis Components of Social Capital in Religious Holy Places

Document Type : Research/Original/Regular

Authors

1 Department of Public Administration, Faculty of Management and Economic, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran

2 Department of Public Administration, Faculty of Management, Farabi Campus, University of Tehran, Tehran, Iran

3 Department of Public Administration, Faculty of Management, Islamic Azad University, West Branch, Tehran, Iran

10.22059/jscm.2023.362705.2431

Abstract

Among the virtuous organizations, the organizations in charge of religious holy places, despite their impact on creating and maintaining social capital, have received less attention in scientific researches related to organization and management, especially from the dimension of diagnosis components. Therefore, the present study has investigated the components of social capital in the holy shrine of Razavi and the holy shrines of Hazrat Fatima Masoumeh and Hazrat Abdulazim Hasni, with a qualitative approach. In this research, a comprehensive combination of meta-synthesis, theme analysis and interviews were used. Theoretical data were collected from 22 diagnosis models and some selected documents from the studied organizations. Operational data were collected through semi-structured interviews with 18 selected experts using judgmental and snowball samplying until theoretical saturation. The validity of the research was confirmed by referring to various methods, including the quality of the primary studies, using independent analysts, reviews and transparency. The validity of interviews was confirmed by the retest method. This research is the first attempt on religious holy places in Islamic Republic of Iran, in which 258 themes extracted from library data were combined with themes derived from ideas and opinions of experts. Based on the findings, the components of social capital diagnosis in religious holy places include fundamental values, symbolic capital, organizational competencies, spiritual capital, people's capital and cultural capital. These components strengthen social capital and high human values in the Islamic society by creating trust, interaction, and cooperation among the members of the society and influencing the hearts and souls.

Keywords

Main Subjects


اثنی‌عشران، مهدی و تقی‌پور، فائزه (1396). شناسایی عوامل فرهنگی مؤثر بر مدیریت کارآمد بقاع متبرکه در شهر اصفهان. مرمت و معماری ایران، 17(4)، 75 ـ 90.
احمدی شاپورآبادی، محمدعلی؛ تقدیسی، احمد و توکلی‌نغمه، مصطفی (1395). آمایش اماکن متبرکه و توسعة گردشگری مذهبی در ایران. نگارخانه.
ایمانی، علی‌اکبر (1394). نقش فرهنگی بقاع متبرکه در جامعه. کنگرة ملی حضرت محمد هلال ابن علی(ع). بازیابی شده از سایت https://civilica.com/doc/966607، در تاریخ 15 تیر 1401، ساعت 15:46.
بی‌همتا، حسن؛ بیک‌زاد، جعفر؛ مجلل‌چبقلو، محمدعلی و عبداله‌فام، رحیم (1401). طراحی و تبیین الگوی پسایندها و پیشایندهای فضیلت سازمانی در سازمان تأمین اجتماعی. مدیریت بر آموزش سازمان‌ها، 11(4)، 231 ـ 261.
پارسا، مجید و عطایی، محمد (1400). طراحی مدل سرمایة اجتماعی در سازمان‌های دولتی ایران. رویکردهای پژوهشی نوین مدیریت و حسابداری، 5(19)، 1296 ـ 1312.
چراغی، جمیله‌خاتون؛ شریعتمداری، مهدی؛ حمیدی‌فر، فاطمه و شوقی، بهزاد (1401). شناسایی و ارزیابی عوامل تأثیرگذار بر رهبری فضیلت‌گرا (مورد مطالعه: واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران). نوآوری‌های مدیریت آموزشی، 38 ـ 51.
حیدری، الهام؛ سیدکلایی، نادر و شریعتی، نیما (1401). فضیلت سازمانی و سرمایة اجتماعی: نقش میانجی تعهد سازمانی و نقش تعدیلگر هوش معنوی. مدیریت سرمایة اجتماعی، 9(4)، 617 ـ 637.
دانایی‌فرد، حسن؛ باقری‌کنی، مصباح‌الهدی و حجازی‌فر، سعید (1394). شناسایی مؤلفه‌های سازمان‎های فضیلت و جهادی (مورد پژوهش: کمیتة انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی). مدیریت اسلامی، 23(4)، 45 ـ 72.
زارعی‌متین، حسن (1393). مدیریت رفتار سازمانی پیشرفته. چ 2. تهران: آگه.
زارعی‌متین، حسن؛ شمسی، فاطمه و ادیب‌زاده، مرضیه (1396). سرمایة اخلاقی مولد سرمایة اجتماعی. مدیریت سرمایة اجتماعی، 4(1)، 27 ـ 44.
ستارارجمندی، محمد؛ مجیدی، مریم؛ امینی، زین‌العابدین و ساده، احسان (1401). طراحی مدل سرمایة اجتماعی در سازمان‌های دولتی (هم‌سو با سند چشم‌انداز و سیاست‌های اقتصاد مقاومتی). مدیریت سرمایة اجتماعی، 9(3)، 331 ـ 358.
سیف‌اللهی، ناصر (1399). تحلیل اثر سرمایة اجتماعی بر فضیلت سازمانی با نقش میـانجی مسـئولیت اجتماعی. مدیریت سرمایة اجتماعی، 7(2)، 171 ـ 194.
ضماهنی، مجید و شکاری، حمیده (1395). مدل ساختاری سازمان فضیلت‌گرا در دانشگاه‌های منتخب استان یزد. مدیریت سازمان‌های دولتی، 4(3)، 49 ـ 62.
علینی، محمد (1391). سرمایة اجتماعی در آموزه‌های اسلامی. قم: دانشگاه باقر العلوم(ع). بوستان کتاب.
فلاحی، صفر (1393).  . قم: آستان مقدس حضرت معصومه(ع).
قریشی، سید مهدی؛ هاشمی، سید محمود؛ امینی‌سابق، زین‌العابدین و ساده، احسان (1400). فهم سرمایة اجتماعی بین‌سازمانی در دستگاه‌های اجرایی با رویکرد داده‌بنیاد. مدیریت سرمایة اجتماعی، 8(3)، 450 ـ 476.
کهریزی، ایوب و حجازی‌فر، سعید (1397). ارائة الگوی ارزیابی سازمان‌های فضیلت‌محور و جهادی. مدیریت نظامی، 18(4)، 50 ـ 85.
مرزوقی، رحمت‌الله؛ سلیمی، قاسم و همراهی، فرهاد (1397). تبیین نقش فضیلت سازمانی در ارتقای اعتماد سازمانی در سازمان‌های دولتی اخلاق‌محور. اخلاق در علوم و فناوری، 13(1)، 27 ـ 37.
نجف‌بیگی، رضا؛ موسی‌خانی، مرتضی؛ دانش‌فرد، کرم‌الله؛ دلاور، علی و همراهی، مهرداد (1393). طراحی الگوی مطلوب جهت ارتقای فضیلت سازمانی در سازمان‌های دولتی ایران. پژوهش‌های مدیریت عمومی، 7(24)، 47 ـ 66.
Ahmadi Shapourabadi, M.A., Taqdisi, A., & Tavakli-Naghmeh, M. (2015). Logistics of blessed places & developing religious tourism in Iran. Nagarkhaneh Publications. (in Persian)
Bihamta, H., Beikzad, J., Majal-Chaboqlu, M.A., & Abdullahfam, R. (1401). Designing and explaining the pattern of consequences and antecedents of organizational virtue in the social security organization. Management on Learning Organizations, 11(4), 231-261. (in Persian)
Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. In J. G. Richardson (Ed.), Handbook of theory and research for the sociology of education. New York, NY: Greenwood. 241–258.
Borgeson, K. L. (2002). Social norms & social capital: How community connections & democratic inclusiveness shape collective action. Sociological Forum, 17(4), 563-601.
Burke, W. W. (1994). Diagnostic models for organization development. In A. Howard. (Ed.), Diagnosis for organizational change: Methods & models. New York, NY: The Guilford Press, 53-84.
Caldwell, C, Hasan, Z, & Smith, S. (2015). Virtuous leadership–insights for the 21st century. Journal of Management Development, 34(9), 1181-1200.
Chang, D. S. (2012). Social capital & its measurement in social surveys. Social Indicators Research, 114(3), 1225-1248.
Cheraghi, J.Kh., Shariatmadari, M., Hamidifar, F., & Shoghi, B. (2022). Identifying & evaluating factors influencing virtuous leadership (case study: units of Islamic Azad University of Tehran). Educational Management Innovations, 38-51. (in Persian)
Clark, A. (2020). Creating the Virtuous Organization. Marriott Student Review, 3(3), 40-43.
Collins, P. (2004). Social capital & rural development in the knowledge society. Sociologia Ruralis, 44(4), 390-408.
Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. American journal of sociology, 94, S95-S120
Crossan, M., Mazutis, D., & Seijts, G. (2013). In search of virtue: The role of virtues, values & character strengths in ethical decision making. Journal of Business Ethics, 113, 567-581.
Danaifard, H., Bagherikani, M.H., & Hejazifar, S. (2014). Identifying the components of virtuous & jihadist organizations (research case: Islamic Revolution & Constructive Jihad Committee). Islamic Management, 23(4), 45-72. (in Persian)
El-Din, M. B. (2014). Underst&ing social capital: An integration & critique of the field. Journal of Sociology & Anthropology, 1(1), 45-54.
Ellini, M. (2011). Social Capital in Islamic Teachings. Bagher-aloloom University. Bostan Ketab. (in Persian)
Ethnaashran, M. & Taghipour, F. (2016). Identification of cultural factors affecting the efficient management of Holy Places in Isfahan. Journal of Restoration & Architecture of Iran, 17(4), 75-90. (in Persian)
Falahi, S. (2013). Secure family educational magazine. Qom: The holy shrine of Hazrat Masoumeh (PBUH). (in Persian)
Fukuyama, F. (2001). Social capital, civil society & development. Third World Quarterly, 22(1), 7-20.
Funderland , A. (2006). Social capital revisited: A research note. Acta Sociologica, 49(2), 154-169.
Ghureyshi, S. M., Hashemi, S. M., Amini-Sabegh, Z.A., & Sadeh, E. (2021). Understing inter-organizational social capital in executive bodies with foundation data approach. Social Capital Management, 8(3) 476-450. (in Persian)
Heydari, E., Seyed-Kalali, N., & Shariati, N. (2022). Organizational virtuousness and social capital: The mediating role of organizational commitment and the moderating role of spiritual intelligence. Social Capital Management, 9(4), 617-637. (in Persian)
Imani, A.A. (2014). The cultural role of holy places in the society of the National Congress of Hazrat Muhammad Hilal IbnAli (PBUH). Retrieved from https://civilica.com/doc/ 966607, on July 15, 2022, at 15:46. (in Persian)
Kahrizi, A. & Hijazi Far, S. (2017). Providing an evaluation model for virtuous & jihadi organizations. Military Management, 18(4), 50-85. (in Persian)
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. sage.‏
Lindenberg, S. (1996). The social dilemma of solidarity & the evolution of social norms. Rationality & Society, 8(3), 291-316.
Manz, C. C., Cameron, K. S., Manz, K. P., & Marx, R. D. (2008). The virtuous organization: An introduction. In The virtuous organization: Insights from some of the world's leading management thinkers (pp. 1-16).‏
Marzooqi, R., Salimi, G., & Hamrahi, F. (2017). Explaining the role of organizational virtue in promoting organizational trust in ethics-oriented governmental organizations. Ethics in Science & Technology, 13(1), 27-37. (in Persian)
Najaf Beigi, R., Mosa Khani, M., Danesh Fard, K.A., Delavar, A., & Hamrahi, M. (2014). Designing a Desirable Model for Improvement The Iranian Public Sector Organizational Virtuousnes. Public Management Researches, 7(24), 47-66. (in Persian)
Parsa, M. & Ataee, M. (2022). Designing a social capital model in Iran's government organizations. Journal of New Research Approaches in Management and Accounting, 5(19), 1296-1312. (in Persian)
Portes, A. (1998). Social capital: Its origins & applications in modern sociology. Annual Review of Sociology, 24(1), 1-24.
Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse & revival of American community. Simon & Schuster.
Sattar-Arjmandi, M., Majidi, M., Amini, Z.A., & Sadeh, E. (2022). Designing the Social Capital Model in Public Organizations in Line With the Twenty-Year Vision Document and the Resistance Economy Policies. Social Capital Management, 9(3), 331-358. (in Persian)
Seifollahi, N. (2020). Analyzing the effect of social capital on organizational virtue with the mediating role of social responsibility. Management of Social Capital, 7(2), 171-194. (in Persian)
Winn Brad (2018). Leadership & Deep Change: The Business Case for Organizational Virtuousness. People & Strategy, 41(4), 68-72.
Zamaheni, M. & Shekari, H. (2015). Structural model of virtuous organization in selected universities of Yazd province. Management of governmental organizations, 4(3), 49-62. (in Persian)
Zareii matin, H. (2013). Advanced Organizational Behavior Management. 2nd ed. Tehran: Aghah. (in Persian)
Zareii-Matin, H., Shamsi, F., & Adib-Zadeh, M. (2016). Ethical Capital Generating Social Capital. Social Capital Management, 4(1), 27-44. (in Persian)