الگوی مدیریت پیامبر (ص) جهت حفظ و افزایش سرمایه اجتماعی جامعه نوپای صدر اسلام در مواجه با آسیب های سخت ونرم اجتماعی

نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استاد جامعه المصطفی(ص). و عضو بنیاد ملی نخبگان

10.22059/jscm.2024.363291.2435

چکیده

سرمایه اجتماعی مفهومی در جامعه‌شناسی است که کاربردی در بسیاری از علوم انسانی نظیر اقتصاد، مدیریت، علوم اجتماعی، و علوم سیاسی دارد و جهت اشاره به ارتباطات درون و مابین گروهی از آن استفاده می‌شود. سرمایه اجتماعی ، یا بعد معنوی یک اجتماع ، میراثی تاریخی است که از طریق تشویق افراد به «همکاری» و «مشارکت» در تعاملات اجتماعی ، قادر است به حل میزان بیشتری از معضلات موجود در آن اجتماع ، فائق آید و حرکت به سوی رشد وتوسعه شتابان اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و ... را امکان پذیر سازد . با تشکیل حکومت اسلامی توسط رسول الله(ص) در صدر اسلام لزوم توجه به سرمایه‌های اسلام و اتخاذ تصمیماتی در جهت حفظ آن اهمیت ویژه‌‌ای پیداکرد. با توجه به این که دشمنان اسلام با روشهای گوناگون نرم و سخت به دنبال آسیب رساندن به حکومت وکاهش سرمایه اجتماعی بودند پیامبر (ص) راهکارهایی ویژه را دنبال کردند. در این مقاله اقدامات پیامبر مکرم(ص) در جهت حفظ و افزایش سرمایه‌ی اجتماعی جامعه‌ی نوپای صدر اسلام، در مواجه با آسیب‌های سخت و نرم اجتماعی با روش توصیفی-تحلیلی ،با رویکرد تفسیری و با نگاهی پدیدارشناسانه به آسیب های اجتماعی، مورد کنکاش قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مجله علمی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 16 بهمن 1402

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار