1
استادیار مدیریت راهبردی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2
مربی ،دانشگاه پیام نور،دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، تهران، ایران
3
عضو هیات علمی دانشگاه رازی
10.22059/jscm.2024.368642.2461
چکیده
هدف مقاله حاضر طراحی چارچوبی برای توسعه سرمایه اجتماعی خارجی سازمان‌های حمایتی بر پایۀ مسؤلیت‌اجتماعی شرکتی است. پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی، ازنظر ماهیت کیفی و از نظر مسیر اجرا «نظریه مبنایی» است. فن گردآوری داده «مصاحبه» است که 15 نفر از خبرگان به روش «نمونه‌گیری مبتنی بر معیار» انتخاب شدند. یافته‌ها نشان می‌دهند با رصد هوشمندانۀ عوامل مداخله‌گر اجتماعی، اخلاقی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی و فناوری و برنامه‌ریزی برای تغییر شرایط زمینه‌ای اثرگذار بر پدیده محوری؛ راهبردهای تحول ساختاری در روابط عمومی، ترویج ادبیات آینده‌نگاری، اهتمام به برنامه‌ریزی راهبردی، تغییر در سیاست‌های حاکمیتی، برندسازی شرکتی، شبکه‌سازی سازمانی و ارتقاء دولت الکترونیک می‌توانند بر توسعه سرمایه اجتماعی‌خارجی سازمان‌های حمایتی موثر باشند. پیامد چنین اقدامی بقای شرکت‌ها و کارخانه‌ها و توانمندشدن افراد تحت پوشش سازمان‌های حمایتی خواهد بود. از این‌رو، مدل پارادایمی تحقیق حاضر می‌تواند می‌تواند به‌عنوان یک الگوی مطلوب به توسعه پایدار سرمایه‌های اجتماعی خارجی سازمان‌های حمایتی و ایجاد رفاه اجتماعی کمک کند.
