در سالهای اخیر همزمان با پیشرفت پژوهشها در حوزة مدیریت دانش و تأکید بر یکپارچهسازی فرایندهای خلق و تسهیم دانش، الگوهای کاری شرکتهای بزرگ جهانی تغییر یافته و ساختارهای نوینی در آنها ظهور کرده است. از جملۀ این ساختارها، محافل کاری است که بهطور بنیادی با اشکال قبلی (گروههای کاری و تیمهای کاری) متفاوت است. بر خلاف ساختارهای رسمی، محافل کاری نوعی ساختار غیررسمی است که بهطور داوطلبانه توسط گروهی از افراد با دغدغهها و علائق مشترک و مشابه شکل گرفته است و بهطور خاص متمرکز بر فعالیتهای خلق و تسهیم دانش است. یکی از مهمترین مؤلفهها در شکلگیری محافل کاری سرمایة اجتماعی است که بدون وجود اعتماد میان اعضا و بدون ایجاد هویت مشترک محافل کاری پایدار نخواهند بود. مقالة حاضر دو هدف اصلی دارد. هدف اول، معرفی مفهوم، ابعاد و مؤلفههای محافل کاری است؛ و هدف دوم، شناخت ارتباط متقابل محافل کاری با سرمایة اجتماعی و نقش مهم سرمایة اجتماعی در شکلگیری این ساختارهای غیررسمی است.
Adler, K.; Woo Kwon, S. (2002). “Social Capital: Prospects for A New Concept”. Academy of Management Review, 27, 17- 40.
Bolino, M. C.; Turnley, W. H.; Blood Good, J. M. (2002). “Citizenship Behavior and the Creation of Social Capital in Organizations”. Academy of Management Review, 27 (4), 505-522.
Bourdieu, P. (1985). The Forms of Capital. G. Richardson (Ed), Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education, New York, Greenwood, 241-258.
4. Brown, J.; Duguid, P. (1991). “Organizational Learning and Communities-of-Practice; Toward A Unified View of Working, Learning and Innovation”. Organization Science, 2(1), 40-57.
Brown, J. S.; Duguid, P. (2001). “Knowledge and Organization: A Social-Practice Perspective”. Organization Science, 12(2), 198-213.
Coleman, J. S. (1990). Foundations of Social Theory. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Cook, S.;Brown, J. (1999). “Bridging Epistemologies: The Generative Dance between Organizational Knowledge and Organizational Learning”. Organization Science, 10(4), 381-400.
Crossan, M.; Lane, H.; White, R. E. (1999). “An Organizational Learning Framework: From Intuition to Institution”. Academy of Management Review, 24(3), 522-537.
Drucker, P. (1993). Post-Capitalist Society. New York, Harper Collins.
Elkjaer, B. (1999). In Search of a Social Learning Theory. In M. Easter By-Smith, L. Araujo, & J. Burgoyne (Eds.), Organizational Learning and the Learning Organization (130-156). London, SAGE.
Gilley, A.; Steven, J.; Kerno, J. (2010). “Groups, Teams, and Communities of Practice: A Comparison”. Advances in Developing Human Resources, 12(1), 46–60.
Harrison, D. A.; Mohammed, S.; Mcgrath, J. E.; Florey, A. T.; Vanderstoep, S. W. (2003). “Time Matters in Team Performance: Effects of Member Familiarity, Entrainments, and Task Discontinuity on Speed and Quality”. Personnel Psychology, 56, 633-669.
13. Hasmath, R.; Hsu, J. (2015). “Communities of Practice and The NGO Sector in China”. Paper Presented at Association for Research on Nonprofit Organizations and Voluntary Action Annual Conference (Chicago, USA), November (19-21), 1-16.
Hersh, A.; Aladwan, K. (2014). "The Role of Marketing Knowledge Management in Achieving Competitive Advantage: A Field Study on Amman’s Hotels". International Journal of Marketing Studies; 6(3), 163-179.
Kerno, S. J.; Mace, S. L. (2010). “Communities of Practice: Beyond Teams”. Advances in Developing Human Resources, 12(1), 78-92.
Kline, J.; Alex-Brown, K. (2013). “The Social Body of Knowledge: Nurturing Organizational Social Capital Via Social Media Based Communities of Practice”. Technical Communication, 60(4), PP. 279-292.
Lesser, E.; Storck, J. (2001). “Communities of Practice and Organizational Performance”. IBM Systems Journal, 40(4), 831-840.
Lesser, E.;Prusak, L. (1999). “Communities of Practice, Social Capital and Organizational Knowledge”. Information Systems Review, 1(1), 3-9.
Mayer, R. C.; Davis, J. H.; Schoorman, F. D. (1995). “An Integrative Model of Organizational Trust”. Academy of Management Review, 20(3), 709-734.
Nahapiet, J.; Ghoshal, S. (1998). “Social Capital, Intellectual Capital and the Organizational Advantage”. Academy of Management Review, 23, 242-266.
Nonaka, I. (1994). “A Dynamic Theory of Organizational Knowledge Creation”. Organization Science, 5(1), 14-37.
Pastoors, K. (2007). “Consultants: Love-Hate Relationships with Communities of Practice”. The Learning Organization, 14, 21-33.
Schiavone, F. (2014). Communities of Practice and Vintage Innovation: A Strategic Reaction to Technological Change. Springer Briefs in Business, New York.
Sherif, k.; Hoffman, J.; Thomas, B. (2006). ”Can Technology Build Organizational Social Capital? The Case of a Global IT Consulting Firm”. Information & Management, 43(7), 795–804.
Sinha, M. (2004). “Presence of Community of Practice: Its Effect on Social Capital and Competitive Advantage of The Firm”. A Thesis in the John Molson School of Business, Concordia University Montreal Canada, 1-105.
Snyder, W. M. (1997). “Communities of Practice: Combining Organizational Learning and Strategy Insights to Create a Bridge to the 21st Century”, Academy of Management Conference, 3-20.
Sommerfeldt, E. J.; Taylor, M. (2011). “A Social Capital Approach to Improving Public Relations’ Efficacy: Diagnosing Internal Constraints on External Communication. Public Relations Review, 37(3), 197–206.
Spender, J. C. (1996). “Making Knowledge the Basis of a Dynamic Theory of the Firm”. Strategic Management Journal, 17, 45-62.
Tsoukas, H.; Vladimirou, E. (2001). “What is Organizational Knowledge”. Journal of Management Studies, 38(7), 973-993.
Wageman, R. (1997). “Critical Success Factors for Creating Superb Self-Managing Teams”. OrganizationalDynamics, 26, 49-61.
Wartburg, I. V.; Rost, K.; Teichert, T. (2006). “The Creation of Social and Intellectual Capital in Virtual Communities of Practice: Shaping Social Structure in Virtual Communities of Practice“. International Journal of Learning and Change,1(3), 299-316.
Wenger, E.; Lave, J. (1991). Situated Learning, Legitimate Peripheral Participation. Cambridge, Cambridge University Press.
Wenger, E. (1998). Communities of Practice: Learning, Meaning and Identity. Cambridge University Press, Cambridge.
Wenger, E. (2000). Communities of Practice: The Structure of Knowledge Stewarding. Knowledge Horizons: The Present and the Promise of Knowledge Management. D. Shauvel. Boston, Butterworth-Heinemann, 203-224.
Wenger, E. C.; Snyder, W. M. (2000). “Communities of Practice: The Organizational Frontier”. Harvard Business Review, 78(1), 139-145.
Wenger, E. (2000). “Communities of Practice and Social Learning Systems”. Organization Articles, 7 (2), 225-246.
Wenger, E.; Mcdermott, R. A. Snyder, W. (2002). Cultivating Communities of Practice. Cambridge, MA, Harvard Business School Press.
39. Wenger, E. (2006). “Communities of Practice: A Brief Introduction”. Retrieved From Http://Www.Ewenger.Com/Theory/ Communities of Practice _Intro.Htm.
40. Yeo, R. K. (2008). “How Does Learning (Not) Take Place in Problem-Based Learning Activities in Workplace Contexts?”. Human Resource Development International, 11, 317-330.
طهماسبی, رضا, & خاندل, محسن. (1394). نقش سرمایه اجتماعی در شکل گیری محافل کاری (تأملی بر ابعاد و مؤلفه های مفهوم محافل کاری). مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی", 2(3), 453-474. doi: 10.22059/jscm.2015.56533
MLA
رضا طهماسبی; محسن خاندل. "نقش سرمایه اجتماعی در شکل گیری محافل کاری (تأملی بر ابعاد و مؤلفه های مفهوم محافل کاری)", مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی", 2, 3, 1394, 453-474. doi: 10.22059/jscm.2015.56533
HARVARD
طهماسبی, رضا, خاندل, محسن. (1394). 'نقش سرمایه اجتماعی در شکل گیری محافل کاری (تأملی بر ابعاد و مؤلفه های مفهوم محافل کاری)', مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی", 2(3), pp. 453-474. doi: 10.22059/jscm.2015.56533
VANCOUVER
طهماسبی, رضا, خاندل, محسن. نقش سرمایه اجتماعی در شکل گیری محافل کاری (تأملی بر ابعاد و مؤلفه های مفهوم محافل کاری). مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی", 1394; 2(3): 453-474. doi: 10.22059/jscm.2015.56533