اعتبارسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ سرمایۀ اجتماعی در باشگاه‌های تفریحی‌ـ ورزشی

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه تربیت‌بدنی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت‌مدرس، تهران، ایران

2 دانشجوی دکترا، مدیریت ورزشی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت‌مدرس، تهران، ایران

چکیده

با توجه به اهمیت موضوع سرمایة اجتماعی و نقش بی‌بدیل آن در بستر پدیده‌ای چندوجهی همچون ورزش، که می‌تواند زمینه‌ساز پژوهش‌های مختلف بین‌‌رشته‌ای باشد و پژوهشگران بدان توجه کنند، ضرورت داشتن ابزاری معتبر و پایا منطبق بر بستر ورزش بیش از پیش احساس می‌شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر اعتبارسنجی نسخة فارسی پرسشنامة سرمایة اجتماعی در باشگاه‌های تفریحی‌ـ ورزشی فورسل، تاور، و پلمن (2018) بود. روش‌شناسی پژوهش حاضر توصیفی‌ـ پیمایشی و بر اساس هدف از نوع مطالعات کاربردی است. برآورد حجم نمونه مبتنی بر توان با استفاده از نرم‌افزار SPSS Sample power انجام پذیرفت. به جهت ارزیابی روایی و پایایی ابزار مورد نظر از شاخص‌هایی همچون تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری، حداکثر و متوسط واریانس اشتراک‌گذاشته‌شده (جهت تشخیص اعتبار ممیز)؛ متوسط واریانس استخراج‌شده (جهت تشخیص اعتبار همگرا)؛ آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (جهت برآورد همسانی درونی و پایایی سازه) استفاده شد و نتایج همة شاخص‌ها از ارزیابی مطلوب ابزار مورد نظر در بستر ورزش حکایت داشت. به بیانی دیگر داده‌های تجربی از مدل نظری پژوهش حمایت کرد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود از نسخة فارسی پرسشنامة سرمایة اجتماعی در بستر ورزش به منزلة ابزاری مناسب برای مطالعه و ارزیابی سرمایة اجتماعی در ورزش استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


  1. اسلامی مرزن‌کلاته، محمدمهدی؛ سید جعفر موسوی؛ غلام‌رضا خوش‌فر (1393). «رابطة سرمایة اجتماعی و مشارکت زنان در فعالیت‌های ورزشی (مورد مطالعه: زنان شهر گرگان)»، مدیریت سرمایة اجتماعی،1(2)، صص 139ـ 159.
  2. پارسامهر، مهربان؛ محمدرضا نیک‌نژاد؛ سید پویا رسولی‌نژاد (1396). «تبیین نقش سرمایۀ اجتماعی در توسعۀ مشارکت ورزشی جوانان (مطالعۀ موردی: شهر یزد)»، مطالعات مدیریت ورزشی، 9(42)، صص 17ـ 38.

References

  1. Carrillo Álvarez, E. & Riera Romaní, J. (2017). Measuring social capital: further insights. Gaceta sanitaria, 31, pp. 57–61.
  2. Elmose-sterlund, K. & Van der Roest, J-W. (2017). Understanding social capital in sports clubs: Participation, duration and social trust. European Journal for Sport and Society, 14(4), pp. 366–386.
  3. Erickson, L. & Benton, A. (2019). Measuring Social Capital in Human Services Programs. OFFICE OF HUMAN SERVICES POLICY.
  4. Eslami Marzankolateh, M., Moosavi, S., & Khoshfar, G. (2014). Relationship between Social Capital and Participation in Sports Activities (Case: Womens in Gorgan). Social Capital Management, 1(2), pp. 139-159. (in Persian)
  5. Forsell, T. E. (2013). An Exploratory Study of the Nature of Social Capital in Local Area Leisure Clubs. Victoria University.
  6. Forsell, T., Tower, J., & Polman, R. (2018). Development of a scale to measure social Capital in Recreation and Sport Clubs. Leisure Sciences, pp. 106-122.
  7. Hair Jr, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2016). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). Sage Publications.
  8. Harper, R. & Kelly, M. (2003). Measuring social capital in the United Kingdom. Office for National Statistics, pp. 1–23.
  9. Harpham, T., Grant, E., & Thomas, E. (2002). Measuring social capital within health surveys: key issues. Health policy and planning, 17(1), pp. 106–111.

10. Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. A. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: updated guidelines. Industrial management & data systems, 116(1), pp. 2–20.

11. Lin, N. (2002). Social capital: A theory of social structure and action. Cambridge university press.

12. Narayan, D. & Cassidy, M. F. (2001). A dimensional approach to measuring social capital: development and validation of a social capital inventory. Current sociology, 49(2), pp. 59–102.

13. Nicholson, M., Brown, K., & Hoye, R. (2013). Sport’s social provisions. Sport management review, 16(2), pp. 148–160.

14. Nicholson, M. & Hoye, R. (2008). Sport and social capital. Routledge.

15. Onyx, J. & Bullen, P. (2000). Measuring social capital in five communities. The journal of applied behavioral science, 36(1), pp. 23–42.

16. Parsa-Mehr, M., Nik Nejad, M., & Rasooli Nejda, P. (2017). Explanation the Role of Social Capital in the Development of Youth Sports Participation (Case Study: Yazd). Sport Management Studies, 9(42), pp. 17-38. (in Persian)

17. Skinner, J., Zakus, D. H., & Cowell, J. (2008). Development through sport: Building social capital in disadvantaged communities. Sport management review, 11(3), pp. 253–275.

18. Theeboom, M., Schaillée, H., & Nols, Z. (2012). Social capital development among ethnic minorities in mixed and separate sport clubs. International Journal of Sport Policy and Politics, 4(1), pp. 1–21.

19. Tonts, M. (2005). Competitive sport and social capital in rural Australia. Journal of rural studies, 21(2), pp. 137–149.

20. Wordl, B. (2004). Measuring social capital: an integrated questionnaire. Christiaan Grootaert. [et al.]. p. cm. World Bank Working Paper, (18).

21. Zakus, D., Skinner, J., & Edwards, A. (2009). Social capital in Australian sport. Sport in society, 12(7), pp. 986–998.

22. Zhang, Y. & Jiang, J. (2019). Social capital and health in China: Evidence from the Chinese general social survey 2010. Social Indicators Research, 142(1), pp. 411–430.