فضیلت سازمانی و سرمایة اجتماعی: نقش میانجی تعهد سازمانی و نقش تعدیل‌گر هوش معنوی

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکدة مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

3 کارشناس مسئول ادارة مهندسی فرایندها، بانک اقتصاد نوین، تهران، ایران

چکیده

سازمان‏ها برای ادامة حیات در دنیای رقابتی امروز باید توانمندی‏های خود را ارتقا دهند. عملکرد مطلوب هر سازمان به مدیریت کارآمد منابع آن وابسته است. یکی از منابع کلیدی هر سازمانی سرمایة اجتماعی آن است. بنابراین، توجه به سرمایة اجتماعی و عوامل اثرگذار بر آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. مطالعة حاضر با هدف بررسی رابطة فضیلت سازمانی و سرمایة اجتماعی با درنظر گرفتن نقش میانجی تعهد سازمانی و نقش تعدیل‏گر هوش معنوی انجام گرفت. در پژوهش حاضر کارکنان بانک اقتصاد نوین به عنوان جامعة آماری در نظر گرفته شدند. با توجه به وجود 9 منطقه در این بانک و از آنجا که تعداد کارکنان مناطق مختلف تقریباً با یکدیگر برابر است، به منظور تعیین نمونة آماری، از نمونه‏گیری تصادفی ناحیه‏ای استفاده شد و مجموعاً 560 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‏‌ها با استفاده از رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری و روش حداقل‌سازی مربعات جزئی صورت پذیرفت. بر اساس یافته‏های پژوهش، فضیلت سازمانی بر سرمایة اجتماعی اثر مثبت و معناداری دارد. نقش میانجی تعهد سازمانی و نقش تعدیل‏گری هوش معنوی در رابطة بین فضیلت سازمانی و سرمایة اجتماعی نیز مورد تأیید قرار گرفت. یافته‏های تحقیق حاضر می‏تواند باعث توجه بیشتر سازمان‌ها به فضیلت سازمانی، تعهد سازمانی، و هوش معنوی در راستای دستیابی به سرمایة اجتماعی شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


امیری، هادی؛ رضاپور، زهره (1394). «بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر ورود بنگاه‌ها به بازرگانی خارجی»، جامعه‌شناسی کاربردی، د 26، ش 1، ص 171-184.
خشوعی، مهدیه سادات (1393). «نقش فضیلت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی در شجاعت اخلاقی حرفه‌ای»، فرایند مدیریت و توسعه، د 27، ش 2، ص 81-98.‎
سیف‌اللهی، ناصر (1399). «تحلیل اثر سرمایة اجتماعی بر فضیلت سازمانی با نقش میانجی مسئولیت اجتماعی»، مدیریت سرمایة اجتماعی، د 7، ش 2، ص 171 ـ 194.
صابرزوارم، جعفر؛ محبوبه سلیمان‌پور عمران (1397). «رابطة فضیلت سازمانی و سرمایة اجتماعی با سلامت معنوی کارکنان»، توسعة مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، ش 49، ص 1 ـ 13.
فقیرنژاد، فاطمه؛ محمد فتاحی (1398). «بررسی تأثیر رهبری اصیل بر فضیلت سازمانی با میانجیگری سرمایة روان‌شناختی»، راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی)، د 12، ش 1، ص 116 ـ 122.
مرادیانی گیلانی، نسرین؛ شیرین زردشتیان (1399). «بررسی نقش میانجی توانمندسازی روان‌شناختی در ارتباط بین فضیلت سازمانی با تعهد سازمانی در دبیران تربیت بدنی»، پژوهش در ورزش تربیتی، د 8، ش 18، ص 157 ـ 178.
مقیمی، سید محمد (1395). مبانی سازمان و مدیریت، تهران، راه‌دان.
نفتی، مهدی؛ علی حسین‌زاده (1397). «بررسی تأثیر اعتماد سازمانی بر تعهد سازمانی به ‌واسطة فضیلت سازمانی و انگیزة شغلی (مورد مطالعه: کارکنان بانک ملی مشهد)، پژوهش‌نامة مدیریت تحول، د 10، ش 2، ص 67-94.
References
Amiri, H. & Rezapour, Z. (2015). “Analyzing the Effect of Social Capital on Firm Entry to Foreign Trade: A Case Study: Nuts Exporters”. Journal of Applied Sociology, 26(1), pp. 171-184. (in Persian)
Atkins, P. W., & Parker, S. K. (2012). Understanding individual compassion in organizations: The role of appraisals and psychological flexibility. Academy of Management Review, 37(4), pp. 524-546.
Ayranci, E. (2011). “Effects of Top Turkish Managers’ Emotional and Spiritual Intelligences on their Organizations’ Financial Performance”, Business Intelligence Journal, 4(1), pp. 1-24.
Ayranci, E. & Semercioz, F. (2010). “The Relationship between Spiritual Leadership and Issues of Spirituality and Religiosity: A Study of Top Turkish Managers”, International Journal of Business and Management, 6(4). www.ccsenet.org/ijbm
Bain, K., & Hicks, N. (1998). “Building social capital and reaching out to excluded groups: the challenge of partnerships”. World Bank, 15(1), pp. 13-25.
Baumeister, R. & Exline, J (2000). “Self Control, Morality and Human Strength”, Journal of Social and Clinical Psychology, 19, pp. 29-42.
Bright, D. S., Winn, B. A., & Kanov, J. (2014). “Reconsidering virtue: Differences of perspective in virtue ethics and the positive social sciences”. Journal of business ethics, 119(4), pp. 445-460.
Cameron, K. S., Bright, D., & Caza, A. (2004). “Exploring the Relationships between Organizational Virtuousness and Performance”, American Behavioral Scientist, 47(6), pp. 766-790.
Cameron, K., & Dutton, J. (Eds.). (2003). “Positive organizational scholarship: Foundations of a new discipline”. Berrett-Koehler Publishers.
Cawley III, M. J., Martin, J. E., & Johnson, J. A. (2000). “A virtues approach to personality. Personality and individual differences”, 28(5), pp. 997-1013.
Chiu, C. M., Hsu, M. H., & Wang, E. T. (2016). “Understanding knowledge sharing in virtual communities: An integration of social capital and social cognitive theories”, Decision Support Systems, 42(3), pp. 1872–1888.
Cohen, A. (2006). “The Relationship between Multiple Commitment and Organizational Citizenship Behavior in Arab and Jewish Culture”, Journal of Vocational Behavior, 69(1), pp. 105-118.
Eliyana, A., Ma’arif, S., & Muzakki (2019). “Job Satisfaction and Organizational Commitment Effect in the Transformational Leadership toward Employee Performance”, European Research on Management and Business Economics, 25(3), pp. 144-150.
Emmons, R. (2003). Positive Organizational Scholarship, San Francisco, Berrett-Koeheler Publishers.
Emmons, R. A. (2000). “Is Spirituality an intelligence? Motivation, Cognition and the psychology of ultimate Concern”, The International Journal for the Psychology of Religion, 10(1), pp. 3-26.
Faqirnejad, F. & Fattahi, M. (2017). “A study of the impact of genuine leadership on organizational virtue mediated by psychological capital”, Education Strategies (Educational Strategies in Medical Sciences), 12(1), pp. 116-122. (in Persian)
Ghobari Bonab, B. & Saliani, L. (2007). “Spiritual intelligence”, Journal of New Religious Thought, 10, pp. 125-147. (in Persian)
Halama, P. & Strizenec, M. (2004). “Spiritual, existential or both? Theoretical considerations on the nature of higher intelligence”, Studia psychologica, 43(3), pp. 239-253.
Hessel, I. (2013). “Developing a Virtuos Aspect of Leadership: A Case Study of the Virtuous Projects Approach to Leadership Development”, Master's Thesis, University of Oslo.
Huang, J., Brink, H. M., & Groot, W. (2009). “A Meta-Analysis of the Effect of Education on Social Capital”, Economic of Education Review, 10(28), pp. 1-28.
Jane Yan, J. & Chi-Wei L. (2015). “High performance work systems and organizational effectiveness: The mediating role of social capital”, Human Resource Management Review, 25(1), pp. 126-137.
Jansen, R. J., Curşeu, P. L., Vermeulen, P. A., Geurts, J. L., & Gibcus, P. (2013). “Information processing and strategic decision-making in small and medium-sized enterprises: The role of human and social capital in attaining decision effectiveness”, International Small business journal, 31(2), pp. 192-216.‏
Jeong, S. W., Ha, S., & Lee, K. H. (2021). “How to measure social capital in an online brand community? A comparison of three social capital scales”, Journal of Business Research, 131, pp. 652-663.
Kessi, A. M. P., Suwardi, W. Z., Mukhtar, A., Asmawiyah, A., & AR, D. P. (2022). “Islamic Leadership, Emotional Intelligence, and Spiritual Intelligence on Passion of Work and Performance”, Golden Ratio of Human Resource Management, 2(1), pp. 15-26.
Krishna, A. & Shrader, E. (1999). “Social Capital Assessment Tool”, Conference on Social Capital and Poverty Reduction, pp. 142-149.
Ma, Q. & Wang, F. (2022). “The Role of Students’ Spiritual Intelligence in Enhancing Their Academic Engagement: A Theoretical Review”, Frontiers in Psychology, 13, pp. 842-857.
Meyer, J. P. & Herscovitc, L. (2001). “Commitment in the Workplace: Toword a General model”, Human Resource Management Review, 11(3), pp. 299-326.
Mitchell, J. & George, D. (2020). “Virtue as a Framework for the Design and Use of Artificial Intelligence”, Business Horizons, 63(2), pp. 195-204.
Moghimi, S. M. (2016). Principles of organization and management, Tehran, Rahdan Publications. (in Persian)
Moradiani Gilani, N. & Zoroastrian, Sh. (2016). “Investigating the mediating role of psychological empowerment in the relationship between organizational virtue and organizational commitment in physical education teachers”, Research in Educational Sports, 8(18), pp. 157-178. (in Persian)
Nafti, M. & Hossein-Zadeh, A. (2017). “Investigating the effect of organizational trust on organizational commitment through organizational virtue and job motivation: Employees of Bank Melli Mashhad”, Journal of Transformation Management, 20(10), pp. 67-94. (in Persian)
Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). “Social Capital, Intellectual Capital, and the Organizational Advantage”, Academy of Management Review, 23(2), pp. 242-266.
Neubert, M. J., & Montañez, G. D. (2020). “Virtue as a framework for the design and use of artificial intelligence”. Business Horizons, 63(2), pp. 195-204.
Newman, A. & Sheikh, A. Z. (2010). “Organizational rewards and employee commitment: a Chinese study”, Journal of Managerial Psychology, 27(1), pp. 71-89.
Putnam, R. (2001). Making Democracy Work, Princeton University Press.
Raja, A. S. & Palanichamy, P. (2011). “Leadership styles and its impact on organizational commitment”, Asia- Pacific Business Review, 8(3), pp. 167-175.
Rego, A., Ribeiro, N., & Cunha, M. P. (2010). “Perceptions of organizational virtuousness and happiness as predictors of organizational citizenship behaviors”. Journal of Business Ethics, 93(2), pp. 215-235.
Rego, A., Ribeiro, N., e Cunha, M. P., & Jesuino, J. C. (2011). “How happiness mediates the organizational virtuousness and affective commitment relationship”. Journal of business research, 64(5), pp. 524-532.
Ryff, C. & Singer, B. (2008). “The Contours of Positive Human Health”, Psychological Inquiry, 9, pp. 1-28.
Saber-Zavarem, J. & Soleymanpoor-Omran, M. (2018). “The relationship between organizational virtue and social capital with the spiritual health of employees”, Journal of Human Resource Management Development and Support, 49, pp. 1-13. (in Persian)
Secinper, M. E. P. (2012). Positive psychology, positive prevention, and positive therapy, The handbook of positive psychology, New York, NY: Oxford University Press, pp. 3-12.
Seyedkalali, N. (2022). Entrepreneurial orientation in family firms: the effects of long-term orientation. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 28(7), pp. 1732-1750.
Seyedkalali, N., & Heydari, E. (2020). The Effect of Analytical Orientation on Proactiveness in Managerial and Economic Consultancy Firms. Journal of Iranian Economic Issues, 6(2), pp. 95-114.
Seifollahi, N. (2020). “Analyzing the effect of social capital on organizational virtue with the mediating role of social responsibility”, Management of Social Capital, 7(2), pp. 171-194. (in Persian)
Singh, S. K., Mazzucchelli, A., Vessal, S. R., & Solidoro, A. (2021). “Knowledge-based HRM practices and innovation performance: Role of social capital and knowledge sharing”, Journal of International Management, 27(1), 100830.
Singla, H., Mehta, M. D., & Mehta, P. (2021). “Modeling spiritual intelligence on quality of work life of college teachers: a mediating role of psychological capital”, International Journal of Quality and Service Sciences.
Tsai, W. & Ghoshal, S. (1998). “Social Capital and Value creation: The Role of Intra Firm Networks”, Academy of Management Journal, 41(4), pp. 464-476.
Verhezen‚ P. (2010). “The (Ir) relevance of Integrity in Organizations”, Public Integrity, 10(2), pp. 133-149.
Vincens, N., Emmelin, M., & Stafström, M. (2018). “Social capital, income inequality and the social gradient in self-rated health in Latin America: A fixed effects analysis”. Social science & medicine, 196, pp. 115-122.
Yeşil, S., & Doğan, I. F. (2019). “Exploring the relationship between social capital, innovation capability and innovation”. Innovation, 21(4), pp. 506-532.